‘NAKİL DIŞINDA BAŞKA ŞANSIM YOKTU’
/
Akdeniz Üniversitesi Hastanesi’nin ilk kalp nakil hastası Akman, doğumdan sonra yaşadığı rahatsızlığın kalple ilgili olduğunu ilk başlarda anlayamadığını söyledi. Kalp nakli olması gerektiğini öğrendiğini, 1998 yılında gerçekleşen operasyonla yeni bir hayata başladığını anlatan Akman, “4 yaşında çocuğum vardı, nakil dışında başka şansım yoktu. Ailem ‘Girme bu ameliyata, başka kalp nakli olan hasta var mı?’ dedi. Ancak öyle de olsa böyle de olsa sonum ölüm olacaktı. ‘En azından denemiş olurum’ dedim. 26 yıldır normal bir insanın yaşadığı kalitede yaşam sürdürüyorum. Çocuğumu büyüttüm, şimdi torunlarıma bakıyorum. Hiçbir sıkıntım yok” dedi. Donörün ailesiyle görüşmek istediklerini ancak bağışçı ailenin naklin başından itibaren görüşmek istemediğini ifade eden Akman, organ bağışının önemine de dikkati çekti. Akman, “Organlar toprak olmasın, hayat olsun, can olsun. Çocuklara anne baba, anne-babalara evlat olsun. Nakil olmasaydım 1998 yılında ölmüştüm nakil” diye konuştu.
‘HASTALARIMIZIN AİLEMİZDEN FARKI YOK’
/
Her nakilden sonra hastaların sağlığına kavuştuğunu görünce çok mutlu olduklarını ifade eden Prof. Dr. Ömer Bayezid, “Hastalarımızın kendi yakınlarımızdan, annemiz, babamız, çocuklarımızdan bir farkı yok. Kalp yetmezliği hastalarının daha ayrı bir yeri var. Onların hayatları çok kısıtlı, bir kısmı yatağa bağımlı, donör beklemek zorundalar” dedi.