KAYNAKAP
Bir yere battaniye serdiler, bir yere yastık koydular. Dahiye Mahallesi sakinleri, şimdilik Beyrut’un meydanlarında, parklarında, bahçelerinde, cami avlularında bekliyor.
2006’dan bu yana savaş yorgunu, bir de ekonomik krizlerle sarsılan Lübnanlılar şimdi de ileride de savaş istemiyor.
“Burada kara harekâtı olacağını söylüyorlar. Ülkemizin düşmesine izin vermeyeceğiz. Ülkemizin başı her zaman diktir. Umarız saldırı olmaz. Barışın iradesiyle yaşamak istiyoruz. Kanla yaşamak istemiyoruz. Ama onlar kan döküyorlar. Çocuklarımızı öldürüyorlar. Evlerimizi yıkıyorlar.”
“Buna hazır değiller. Yapamayacaklar. Hiçbir şekilde mümkün değil. Kara harekâtında savaşamazlar. Bunun için kurulmamışlar. Bu imkansız. Bunu biliyorlar. Hepsi sadece konuşma ve bunu yapamayacaklarını biliyorlar.”
İsrail ordusunun ülkelerine girmesi durumunda, elleri kollarının bağlı olmadığını da söylüyor, “İsrail’in yerle bir ettiği Gazze’nin intikamını alacağız” diyorlar.
“Onlara kollarımızı açtık, karşılıyoruz. Onlara kollarımızı açtık. Onları bekliyoruz. Onların girmesini bekleyen bizleriz, tersi değil. İntikam alabilmek için onları bekliyoruz. Hepimiz kendimizi bu davaya veriyoruz. Bu, tüm dünyanın terk ettiği insanlık davasıdır. Gazze’nin çocukları öldü ve bizden başka kimse onlara bakmadı. Çocuklarımız şu anda ölüyor ve biz ölmeye devam edeceğiz”
SON DAKİKA HABERİ… İsrail’in “istemediği adam” konuşuyor: Guterres, BMGK’da açıklama yapıyor