HEDEFLERİ NELERDİ?
Gazze’de kalıcı ateşkes, İsrail’in Gazze Şeridi’nin tamamından çekilmesi, yerinden edilenlerin evlerine geri dönmesi, yeniden imar, ablukanın kaldırılması ve bir takas anlaşmasına varılması yakın hedefleri arasındaydı.
İsrail’in, ABD desteğiyle bölgesel savaş çıkarma stratejisine dikkati çekmişti. Dedikleri bir bir çıktı. Çatışmalar Lübnan, Irak, Yemen ve Suriye’ye, ardından İran’a sıçradı!
Doğru tahmin ettiniz…
“NİYE BU KADAR MÜDAHİL OLUYORUZ Kİ?”
Hamas’ın şehit Siyasi Büro Şefi İsmail Haniye’yi anlattım kısaca.
Bu vesileyle hassas bazı hususlara da değinmek istiyorum.
Birincisi… Toplumumuzun bir kısmı Gazze’deki trajedi karşısında maalesef yeterince duyarlı olmadığı gibi, “Bize ne?” veya
“Niye bu kadar müdahil oluyoruz ki?” diyecek kadar vurdumduymaz ve stratejik körlük içinde.
İkincisi… Doha’daki cenaze töreni! Görüldü ki Türkiye dışında Filistin’in hakiki hamisi yok. İran ise suçluluk psikolojisiyle malul!
Üçüncüsü… Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın sağlam duruşu, adrese teslim kararlı mesajları sanılandan çok öte anlam kazanıyor, sonuç üretiyor.
Dördüncüsü… Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın, teşkilat başkanlığından bu yana Ortadoğu’yu ve kaotik küresel gelişmeleri proaktif okuma becerisi, Türkiye’ye esnek politika geliştirme ve risklere karşı koyma avantajı kazandırdı!
Beşincisi… MİT Başkanı İbrahim Kalın’ın doğrudan İsrailli muhatabını araması ve “Türkiye’yi istihbari operasyon alanına dönüştürme girişimlerinin çok ağır bedeli olacağına dair uyarısı!” Her bakımdan önemi anlaşıldı!