Tabii ki elde edilen endüstriyel bitki sularının raf ömrünün uzatılması ve mikrobiyolojik bozulmasının önlenmesi için de pastörizasyon ya da UHT ısıl işlemlere tabi tutulduğunu unutmamanız gerekiyor. Bu aşamada tadı tüketime uygun olmayanlara sodyum benzoat vb keskin tadı uzaklaştırıcı katkılar, kıvamının akışkan olması için kıvam arttırıcılarda eklenebiliyor. En son ise aseptik dolum işlemi gerçekleştirilmektedir.
Ardından paketlenip soğuk depolara konulmaktadır. Isıl işlem bazı bileşiklerin bozulmasına neden olduğu için besin niteliğini korumak ve raf ömrünü uzatmak adına hidrostatik basınç, homojeniasyon, ulrtason ve vurgulu elektrik alan işlemlerine de maruz bırakılmaktadır. Katkı maddeleri eklenmekte, vitamin, mineral ve tuz ile zenginleştirilebilmektedir.
Tatlandırıcılar, stabilizatörler, emülgatörler, biyopolimerler ve kıvam arttırıcılar da kullanılabilmektedir. Bu işlemlere bakıldığında açıkçası bitkisel diye satılan süt olmayan bu tip içecekleri genel sağlığı koruyacağı düşüncesiyle tüketimi açıkçası bir uzman olarak bana pek anlamlı gelmemektedir. Bu bahsettiğim bitkilerin suda bekletip öğütülüp süzdükten sonraki suyun da besleyici bileşenlerde aslında kendi hammaddesine göre de neredeyse çok az denecek kadar olmaktadır.
Mesela bademi yediğinizde aldığınız çok fazla antioksidan, vitamin, mineral, prebiyotikler; badem içeceğinde badem kadar olamamaktadır. Aynı şey yulaf, pirinç, susam içeceğinde olduğu gibi diyebilirim. Bu sebeple inek sütüne hem kıvam olarak benzetmek hem de içeriğe yaklaştırmaya çalışmak için kalsiyum, B 12 ve D vitaminleri başta olmak üzere çeşitli vitamin ve mineraller, yağ ilavesi yapılabilmektedir. Kısacası bitkisel sütler aslında sütün alternatifi değil besinsel, duyusal ve fizyolojik içeriklerini taklit etmeye çalışan bitki bazlı sularıdır. Bu sebeple de inek sütü ve diğer hayvan sütlerinin besleyici içeriğine ulaşması hatta yaklaşması mümkün de değildir.