Vez meyvesi, doğada kendi kendine yetişen, iki yılda bir meyve veren ve genellikle sarı-turuncu renklerde toplanarak olgunlaştıktan sonra tüketilen bir meyve çeşididir. Yüksek dağlarda ve soğuk iklimlerde yetişen bu meyve, özellikle soğuk algınlığına, grip gibi kış hastalıklarına karşı koruyucu özellikler taşıdığı için kış aylarında rağbet görüyor. İç Anadolu bölgesinde Sivas ve Tokat’ın yüksek kesimlerinde yetişiyor, dalından sarı ve turuncu olarak toplanıyor, karanlık odada kararması bekleniyor, olgunlaşınca tüketiliyor.
A Haber Foto Arşiv
Doğal Antiseptik Özellikleri ile Öne Çıkıyor
Kış aylarının zorlu koşullarında bağışıklık sistemini destekleyecek doğal bir seçenek olarak tercih edilen vez meyvesi, içerdiği doğal antiseptik özellikleriyle grip, nezle ve enfeksiyon gibi hastalıkları önlemede etkili olduğu söyleniyor. Aynı zamanda tansiyonu düzenlediği ve şeker hastalığına olumlu etkiler sunduğu bilinen vez meyvesi, özellikle diyabet hastaları tarafından dikkatle tüketiliyor.
A Haber Foto Arşiv
Sivas’ta 30 yılı aşkın süredir pazarcılık yapan Ahmet Şarkışla, vez meyvesinin karardıktan sonra tüketildiğini belirterek şu ifadelere yer veriyor: “Sivas’ta bizim burada vez diye bilinir. Tokat’ta yetişir ve orada ismi üvez olarak bilinir. Bu meyveyi eskiler iyi bilirler, herkes bilmez. Şimdiki gençler neredeyse hiç bilmezler. Bu meyvenin ağacı yüksektir. Genelde Tokat tarafında yetişir. Tokat’ta da bu sene üretim azdı. Soğuk algınlığına, tansiyona, bağırsaklara iyi geldiği biliniyor. İlk kez görenler bu dağ armudu mu diye soruyorlar, çördük zannedenler oluyor. Bunu bu şekilde alıp eve götüreceksiniz ve mutfağa asacaksınız. 10 ila 15 gün içerisinde olgunlaşır ve kararırlar, kararanları alıp tüketeceksiniz”
A Haber Foto Arşiv
Çocukluğun Doğal Lezzeti
Alışveriş için pazara gelen Şengül Mısırlıoğlu ise, çocukluk anılarına değinerek şöyle dedi: “Biz bununla büyüdük. Çocukluğumuzda karanlık odalarımız olurdu. Meyvelerin, sebzelerin saklandığı, depolandığı odalar. Babalarımız alırlardı oraya asardık ve orada olgunlaşırdı. Oradan alıp ailecek akşamları yerdik. Misafirlerimize ikram ederdik. Büyüklerimiz çok faydalı olduğunu söylerlerdi”