Hastalar genellikle çocuk sahibi olamadıkları için başvurduklarından tedavi planı da buna göre yapılır.
Öncelikle neden ne olursa olsun tahrip olan bir tüpün antibiyotik ya da başka bir ilaç tedavisi ile eski haline döndürülmesi mümkün değildir. Bu nedenle bir şey yapılacaksa tek seçenek cerrahidir.
Tüp bebek bu kadar yaygınlaşmadan önce tüpleri açmaya yönelik açık ameliyatlar yapılırdı. Daha sonra aynı işlem kapalı ameliyatlarla da yapılmaya başlandı. Ancak bu ameliyatlar günümüzde çok sık yapılmamaktadır çünkü başarı oranları sınırlıdır ve tüp bebekle istenen sonuca daha çabuk ve zahmetsiz ulaşılabilmektedir.
Diğer yandan içi iltihaplı bir kanal yani Hidrosalpenks, tüp bebek işleminin de başarısız olmasına neden olabilmektedir. Buradaki mekanizma kanal içindeki iltihaplı sıvının rahim içine akması ve transfer edilen embriyonun tutunmasını engellemesidir. Ultrasonla görülebilecek kadar büyük hidrosalpenksi olan bir kadının tüp bebekte gebe kalma şansı yaklaşık yarı yarıya düşer.
Bu durumda iki seçenek vardır. Ya ameliyattan kaçıp önce tüp bebek denemelerini yapmak ya da ameliyatı baştan yapıp tüp bebek denemelerini riske atmamak.Bu karar kadının yaşına, infertilite süresine, daha önce yapılmış başarısız denemelerin sayısına, embriyo kalitesine, yumurtalıkların zenginliğine, erkeğin sperm durumuna göre alınır.
Örneğin erkekte spermin ameliyatla ve ancak 1 uygulamaya yetecek kadar az sayıda bulunabildiğini düşünelim. Bu durumda önce hidrosalpenks ameliyatı olmak daha doğru olacaktır.