Şampiyonluk yarışı veren büyük bütçeli takımların teknik direktörlerini kalın bir çizgiyle ikiye ayırırsak bazıları dönüp altyapıya bakmaz, genç oyunculara şans tanımaz, garantiye kaçıp starlarla 11 kurarlar. Bazıları ise -hele bir de o camiadan yetişmişse- genç takım maçlarını izler, her fırsatta A takım idmanlarına gözüne kestirdiklerini davet eder. Ne kadar yetenekli olursa olsun Lamine Yamal’ın en büyük şansı o La Masia’da çıkış yaptığında Barcelona’nın teknik direktörünün aynı yerden yetişmiş olan Xavi olmasıydı. Hocalar yeteneği görür de sonra yüzlerine bakarlar mı? Xavi ikisini birden yaptı. Bugün artık Barcelona’nın teknik direktörü değil. Ama 17 yaşına girdiğinin haftasında serbest kalma bedeli 1 milyar Euro olan, PSG’nin de 200 milyon Euro teklif ettiği Yamal’ı kulübe ve İspanyol futboluna hediye etti. Şampiyon İspanya’nın diğer kanadında oynayan Gana asıllı Nico Williams gibi zor ve yokuşlarla dolu bir hikâyesi var Lamine Yamal’ın.
BABASI BOYACILIK YAPIYOR
35 yıl önce Fas’tan İspanya’ya gelen göçmen bir babaannenin torunu. Aile, dedelerinden bahsetmeyi sevmiyor. Futbol dünyasında 40 yaşındakilerin sahaya çıktığı bugünlerde bir dünya yıldızının babasının 32 yaşında olması elbette sıra dışı bir durum. Faslı Mounir Nasraoui ile Ekvator Ginesi’nden Sheila Ebana’nın Barcelona’nın sayfiyesinde doğmuş olan oğlu… Baba iş buldukça boyacılık yapan, annesi ise McDonald’s’ta çalışan Yamal, mucize çocuk olduğunu 6 aylıkken kanıtlamış ama bunu öğrenmek için tüm dünya 16,5 yıl bekledi. Katalan gazetesi Sport’un UNİCEF ile ortak projesi olan takvim için bebeklerle çekim yapmak isteyen fotoğrafçının arayışında, kendisi de kasabasında top koşturan baba Yamal’ın 6 aylık oğluyla Camp Nou’ya gelmeyi kabul etmesi, tarihi fotoğrafları ortaya çıkardı. 2007 senesinde genç bir yıldız olan Messi, hayatında ilk kez bir bebeği kucağına almış, fotoğrafçıya poz veriyordu.
304’ÜN SIRRI KASABADA
Anne ve baba, Lamine 3 yaşındayken ayrıldılar. 4’üne girdiğinde annesiyle taşındığı kasabada futbola başlamıştı bile. La Masia’nın yetenek avcıları onu keşfedip raporladıklarında ise 7 yaşındaydı. Barcelona’da Neymar-Messi-Suarez üçlüsünün takımı uçurduğu günler, 2015’te kazanılan Şampiyonlar Ligi. Yamal, La Masia’da yaşamaya başladı. Hem okul hem futbol eğitimi. Onun 1 yıldır gol sevinçlerinde iki eliyle 304 göstermesi ise yetiştiği kasaba Rocafonda’nın posta kodunun 08304 olmasıydı. 15,5 yaşında La Liga’da maça çıkıyor, ertesi sezon milli takıma seçiliyorsanız, üstüne bir de Avrupa Şampiyonası kadrosunda yer alıyorsanız, sahada yaptığınız her şeyin karşılığı size birçok en genç rekorunu getiriyor. Uzun yıllar İspanyol mili takım altyapılarında çalışan Luis de la Fuente, Almanya’daki finallere giden kadronun başında olmasa belki de Yamal turnuvayı televizyondan izleyecekti. Xavi’den sonra Yamal’ın imkânsızın şarkısı hikâyesinde ikinci başroldür De la Fuente. Onu elbette Messi ile karşılaştıranlar var. Bir zamanlar Maradona futbolu bıraktığında yıllar boyunca ‘Yeni Maradonalar’ diye birçok ismi görmüştük manşetlerde. Ona yaklaşan, sonra kazandıklarıyla sollayan Lionel Messi olabilmek kolay değil elbette. Yamal, belki de hiçbir zaman Messi’nin kazandığı kadar kupa kazanmayacak, futbol bireysel bir spor değil, ancak onun ve Williams kardeşlerin hikâyesi, İspanya’daki milyonlarca göçmenin ülkeye entegrasyonunda parmakla gösterilen “Biz de buralıyız” dedirten türden.
ARKASINDAKI CARVAJAL
Milli takımda sağ kanattaki Lamine Yamal’ın arkasında sağ bek oynayan Real Madrid’li Carvajal aşırı sağcı parti VOX sempatizanı ki bu parti Yamal’ın babası tarafından da ırkçılıkla suçlanmış bir parti.. İspanya, kupayı kazanıp ülkeye döndüğünde Başbakan Pedro Sanchez tarafından kabul edildiğinde Sanchez’e elini uzatan ancak yüzüne bakmaktan imtina edip hızla uzaklaşan Dani Carvajal, önünde oynayan gencecik oyuncunun sahadaki varlığıyla kariyerindeki çok sayıda kupaya birini daha ekledi. Milli takımda herkes abi-kardeş ama Yamal başta olmak üzere göçmen çocuklarının İspanya’da yaptıkları, peşlerinden gelen binlerce çocuk için de bir ilham hikâyesi.